elementami symetrii
Encyklopedia PWN
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
prosta łącząca środki krzywizn powierzchni łamiących układu optycznego (powierzchni soczewek, zwierciadeł);
szt. plast. styl w sztuce francuskiej ok. 1710–ok. 1730 oraz w sztuce angielskiej 1800–30;
układ krystalograf., w którym a = b = c oraz α = β = γ = 90°;
